Δεν είχαν περάσει ούτε τρεις βδομάδες τηλε-«εκπαίδευσης» , όταν παρατήρησα ότι τρεις μαθήτριες σε ένα τμήμα της Α΄ Λυκείου δεν «έμπαιναν» στο webex για συνεχόμενες μέρες. Όπως ήταν φυσικό, ανησύχησα και επικοινώνησα με τις οικογένειες των τριών μαθητριών. Οι εξηγήσεις των γονέων-κηδεμόνων ήταν εξόχως αποκαλυπτικές.
Η μία από
αυτές, που τύχαινε να είναι και η απουσιολόγος, υπέφερε το τελευταίο διάστημα
από το αυχενικό της. Κάθε φορά που «άκουγε
μάθημα» ένιωθε ισχυρούς πόνους στον αυχένα της. Μετά από προτροπή του
γιατρού προσπάθησε να απαλύνει τον πόνο και το πρόβλημα με κολάρο που φορούσε-
και συνεχίζει να φοράει- για πολλές ώρες τη μέρα…
Η δεύτερη
μαθήτρια και φίλη της προηγούμενης, σύμφωνα με τους γονείς της, υπέφερε από
ισχυρούς πονοκεφάλους. Τα συμπτώματα αυτά δεν τα είχε νιώσει ποτέ τα τελευταία
χρόνια ούτε το διάστημα πριν αρχίσει το webex. Ο γιατρός που την εξέτασε ήταν
βέβαιος ότι η έκθεσή της για πολλές ώρες στην οθόνη του λαπ-τοπ ήταν υπεύθυνη
για τους πονοκεφάλους.
Ανάλογα
συμπτώματα, όπως πληροφορήθηκα, παρουσίασε και η τρίτη μαθήτρια. Πέρα από το
κεφάλι ένιωθε πόνο και στα μάτια από την πολύωρη χρήση του κινητού για τα
«μαθήματα» στο σχολείο και στο φροντιστήριο.
Όταν τα τρία
κορίτσια ξαναγύρισαν στο «μάθημα», είπαν ότι τα παραπάνω συμπτώματα συνέχιζαν
να τα αισθάνονται σε μικρότερο βαθμό. Το κολάρο και η φαρμακευτική αγωγή τους
βοήθησαν να είναι κάπως καλύτερα. Στις προτροπές μου να κάνουν το καλύτερο για
να γίνουν και πάλι απολύτως καλά μου απάντησαν «αφοπλιστικά» : Πολύ καλά, κύριε, ας σταματήσουμε
τότε το webex…
Π.Σ. καθηγητής φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου